1. กล่าวถ้อยคำให้ผู้ฟังเห็นภาพ
  ปวารณา
  พรรณนา
  สนทนา
  ภาวนา
  โพนทะนา

2. พูดเป็นสำนวนไม่ตรงไปตรงมา เรียกว่า
  เล่นงาน
  เล่นปาก
  เล่นตัว
  เล่นลิ้น
  เล่นหัว

3. พระสงฆ์อาหาร ใช้กับคำใด
  ฉันจังหัน
  ทานข้าว
  กินข้าว
  หม่ำข้าว
  กินข้าว

4. การพูดชัดถ้อยชัดคำ เรียกว่า
  ฉับฉาน
  ฉาบฉวย
  เฉิดฉาย
  ฉาดฉาน
  ฉุนเฉียว

5. เรียกถ้อยคำที่คมคายว่า
  เคาะแคะ
  คาถา
  คำรวม
  คารม
  คำขาด

6. ที่นั่งสำหรับพระสงฆ์ เรียกว่า
  ที่นั้ง
  อาสย์
  ม้านั่ง
  เก้าอี้
  ผ้ารองนั่ง

7. การวิงวอนอย่างเร่งร้อน
  รบรา
  รบกวน
  รบเร้า
  ลบเลือน
  ลบล้าง

8. พูดเสียงแข็งคล้าย ขู่ เรียกว่า
  สำรวล
  สำนวน
  สำออย
  สำเนียง
  สำราก

9. พูดไม่ฉะฉานไม่ชัดเจน ไม่เต็มปาก
  อ้อมค้อม
  อ้อแอ้
  อ้อยอิ่ง
  อ้อยส้อย
  อ้อมแอ้ม

10. การรื้อฟื้นเรื่องเดิมม กล่าวเรียกว่า
  ขู่
  ขาน
  ขุด
  ขวาง
  รื้อ